Στο project αυτό γίνεται μια προσπάθεια επαναφοράς της έννοιας της γειτονιάς, η πρώτη σκέψη λοιπόν ήταν, ότι θα χρειαζόταν να σχεδιαστουν πολλές κατοικίες και όχι μια πολυκατοικία, δηλαδή θα έπρεπε να εστιάσω στο θέμα της κατοικίας σαν αυτόνομη οντότητα. Μια μικρή στροφή στο παρελθόν βοήθησε σε αυτή την έρευνα. Θυμήθηκα τα υπαίθρια κρεβάτια και έπιπλα της παιδικής μου ηλικίας και θέλησα έτσι να αναθεωρήσω την κατοικία στο σύνολο της, από την μικρή στην μεγάλη κλίμακα, υπαίθρια υπνοδωμάτια, σχεδιαστήρια και χώροι αναψυχής, αλλα και ο κάθε χώρος βρίσκεται ή έχει διαφορετικό ύψος. Άλλο ύψος έχει η μπανιέρα από την λεκάνη και ου το καθ'εξής. Τότε έπρεπε να εισαχθεί στο λεξιλόγιο της συνθεσης η αλληλοτομία όπου οι χώροι θα έμπεναν ο ένας μεσα στον άλλον. Στην ανάγκη να δώσω την εντύπωση στον χρήστη ότι κατοικεί σε μια μονοκατοικία, έπρεπε να αποστασιοποιησω την κατοικία από όλες τις άλλες ώστε να είναι μεγαλύτερες οι αποστάσεις των ενοίκων ώστε να δίνεται η άισθηση στους ενοίκους ότι η κατοικία τους είναι μια σχεδόν αυτόνομη κατοικία σαν να ήταν στο ύπαιθρο. Επίσης έπρεπε να αποκαλυφθούν "στιγμές" απο τις ζωές των ενοίκων, ίσως το άπλωμα των ρούχων ή η σχεδίαση. Αυτό έγινε τρυπόντας την πλάκα σε διάφορα σημεία, τόσο για να δημιουργήσω τον ακάλυπτο αλλά και όπου υπήρχαν χώροι της κατοικίας. Κάπου σε αυτό το σημείο εισήχθησαν και τα υπαίθρια σχεδιαστήρια και κινούμενα καβαλέτα στους εξώστες προκειμένου να έχουν την επιλογή οι καλλιτέχνες να ασχολούντα με την τέχνη μέσα ή έξω από το σπίτι τους σε έναν χώρο της επιλογής τους, δημόσιο, ιδιωτικό, κοινόχρηστο, ενδεχομένως υπαίθριο ακούγοντας και βλέποντας την πόλη ή αναπτύσσοντας σχέσεις με τους γείτονες τους. Στην πυλωτή προσπάθησα να βάλω την πλατεία μέσα στο κτήτριο, όχι γιατί χρειάζεται κάποια επέκταση, αλλά επειδή χρειάζεται ένα κέντρο, καλλιτεχνικό. Οπότε έβαλά σε ένα μικρό βάθος νερό(10εκ) και τοποθέτησα κάποιες νησίδες που λειτουργούν έιτε ώς χώροι έκθεσης είτε ώς χώροι σχεδίασης. Σχεδιάστηκαν τρεις τύποι γλυπτών που λειτουργούν (ελπίζω) ώς πόλοι έλξης για την πλατεία και αναδεικνύουν τα κενά στην πλάκα από πάνω που είναι οι κατοικίες. Ο ένας είναι ανερτημένος, ο άλλος κοιτεται και ο άλλος σε κατακόρυφη υπερέκταση. Τελος, ο λόγος που επαναλαμβάνονται οι όροφοι και είναι σχεδόν πανομοιότυποι, ήταν βασικά η επιθυμία μου ο χρήστης να κατανοήσει την κατα τα άλλα απλή περιπλοκότητα που τον περιβάλλει και τους απλούς κανόνες που διέπουν την σύνθεση. Έχω την άισθηση ότι αν μπορεί να δει ένα τμήμα της εξωτερικής και της εσωτερικής δομής του γείτονα που είναι ίδια με την δικια του, καταλαβαίνει περισσότερα πράγματα για την οικία του και έτσι κατανοεί την δομή που τον περιέχει. Σε αυτό βοηθά σαφώς και η αποκάλυψη του σκελετού από οπλισμένο σκυρόδεμα. Νομίζω ότι μέσω της κατανόησης του χώρου στον οποίο ανήκει ο χρήστης μπορεί να νιώσει οικεία.
collage λειτουργιών
διάγραμματική κάτοψη και οπτικές φυγές της α' τυπολογίας κατοικίας
Προοπτικό εισόδου στην κατοικία της α' τυπολογίας
Διαγραμματική κάτοψη α' τύπολογιασ κατοικίας
Οπτικές φυγές και διαγραμματική κάτοψη β' τύπου κατοικίας
Προοπτικο από το καθιστικό της κατοικίας β' τύπου
Σκίτσο κεντρικής ιδέας της γειτονιάς και των οπτικών φυγών
Σχέδια επεξήγησης του μηχανισμου του συρόμενου καβαλέτου-σκιάστρου πάνω σε οδηγό στο κάγκελο των εξωστών
Κάτοψη τυπικού ορόφου
Αξονομετρικό πρώτου ορόφου
Κάτοψη πυλωτής με τα γλυπτά-πόλους
Αξονομετρικό πυλωτής
τομή πολυκατοικίας κλ
αξονομετιρκό πρώτου ορόφου με πλάκα
Αξονομετρικό πολυκατοικίας
Όψη πολυκατοικίας από Κορίνθου
Κολλάζ κυκλοφορίας
Πρόπλασμα πολυκατοικίας
Κάτοψη προπλάσματος πολυκατοικίας
Πρόπλασμα πυλωτής πολυκατοικίας
Στιγμές από το πρόπλασμα
Προσχέδιο για αναυχή και υγιεινή
Προσχέδια εκδοχών κατοικίας
Προσχέδιο υπνοδωματίου
μακέτες εργασιών κατοικίας και πυλωτής
