Η αρχιτεκτονική γλώσσα του κέντρου της Πάτρας θεμελιώνεται στο μεγαλύτερο μέρος της από την επανάληψη ψηλών συνεχόμενων όγκων, των οποίων τα διαμερίσματα στοιβάζονται κάθετα το ένα πάνω στο άλλο. Επιδιώκοντας να σπάσω αυτή την οριζοντιότητα της αστικής μάζας, προέκυψε μία τετραώροφη πολυκατοικία, η όψη της οποίας στην συνολική της δομή μαρτυρά την ιδιαίτερη διόρθωση των διαμερισμάτων, μονώροφα και διώροφα ελευθέρα διατεταγμένα. Ο χρήστης καλείται να διασχίσει μια σειρά από διαδοχικά υπαίθρια και ημίκλειστα κατώφλια, φίλτρα του δημοσίου χώρου, τα οποία γίνονται αφορμή συνάντησης με τους υπολοίπους κάτοικους είτε αυτοί κυκλοφορούν στην ιδιωτική σφαίρα του διαμερίσματος τους, στα παράθυρα και τα μπαλκόνια τους, είτε διασχίζουν τους κοινοχρήστους χώρους. Το κτίριο στεγάζει παράλληλα το δημόσιο πρόγραμμα της aerial yoga, του οποίου οι χώροι βρίσκονται σε ισόγειο και τέταρτο όροφο, με την κατακόρυφη σύνδεση τους να ενδυναμώνει την ροή της δημόσιας κυκλοφορίας μέσα στον ιδιωτικό φλοιό της πολυκατοικίας.
Comentários