Εξερευνώντας το κέντρο της Πάτρας, παρατηρώντας τα κτήρια τα οποία μεταμορφώνονταν άλλοτε σε μαγαζιά, άλλοτε σε κέντρα αισθητικής, άλλοτε σε εστιατόρια και άλλοτε σε επιχειρήσεις που ποτέ δεν γνώρισαν την ευημερία, ακόμα και αν βρίσκονταν στο κέντρο της Πόλης, ξεκίνησα την περιήγησή μου στο κέντρο της Πάτρας. Όλα αυτά σε μηδαμινές αποστάσεις μεταξύ τους, να ακολουθούν διαδοχικά η μία επιχείρηση την άλλη. Κι όμως, ενώ η Πόλη ήταν τόσο πυκνοκατοικημένη και σφιχτά δομημένη, έμοιαζε να της λείπει κάτι. Παρότι ήταν γεμάτη ζωή, ακόμη και στο πιο απόμερο άκρο της, ένα κομμάτι της φαινόταν να λείπει. Τότε ήταν που άρχισα να παρατηρώ τις κορυφές, τις γωνίες και τα ανοίγματα των κτηρίων. Τότε παρατήρησα για πρώτη φορά τι ήταν αυτό που μέσα στον συνωστισμό, τον έντονο ρυθμό, την οχλαγωγία και τον χρόνο που κυλάει πυρετωδός, έδινε μία πνοή. Στα στενά δρομάκια εάν κοιτάξεις προσεκτικά, μπορεί να βρεις μία διέξοδο προς το ¨γαλάζιο¨ , να κλέψεις μια ματιά προς τα ¨΄εξω¨. Με την πλέον προσανατολισμένη πορεία που ακολούθησα λοιπόν, τόσο στις περιπλανήσεις μου, όσο και στην σκέψη μου, κατέληξα να αποκτήσω έναν αυτοσκοπό. Την ένωση του ¨΄εξω¨ με το ΄΄έσω¨ της Πόλης. Το άνοιγμα αυτής στο κοινό και την ένταξη της αίσθησης της ροής της θάλασσας στο κτήριό μου. Επέλεξα λοιπόν, να σχεδιάσω μία Gallery, η οποία θα υμνήσει με έργα ζωγράφων την Πόλη, αλλά και τους ίδιους τους καλλιτέχνες αυτών, φιλοξενώντας τους. Οι οποίοι επιλέγουν να εκθέσουν περιστασιακά την σκέψη τους μέσα από τους πίνακές τους. Μία Gallery ανοιχτή, από διάφορες προοπτικές, στο κοινό, η οποία θα προσφέρει την χρυσή τομή, δημοσίου και ιδιωτικού, σκιάς και φωτός, συμπαγούς και διαφάνειας. Μία Gallery, χώρο έκθεσης των συναισθημάτων, αποφόρτισης. Μία Gallery που θα προσφέρει μία πιο καλλιτεχνική και ανάλαφρη πινελία στην καθημερινότητα των πλανώδιων της Πλατείας.
Πολύ ωραίο το προτζεκτ σου Ιριδα μ!!!😍