Λαμβάνοντας υπόψιν τις σύγχρονες εξελίξεις και ζώντας καθημερινά σε μία προβληματική κατά κύριο λόγο κοινωνία , θέλησα να δημιουργήσω ένα ασφαλές περιβάλλον για μερικές κοινωνικές ομάδες που μειονεκτούν σε σχέση με το υπόλοιπο σύνολο. Συγκεκριμένα το κτήριο θα προσφέρει ημιμόνιμη κατοίκηση ( 6 - 8 μηνών ) σε μονογονεϊκές οικογένειες αλλά και σε ανθρώπους που δέχονται κακοποιητικές συμπεριφορές από τον κοινωνικό τους περίγυρο . Με λίγα λόγια θα προσφέρεται ιατρική , ψυχολογική και συμβουλευτική υποστήριξη στα άτομα που φιλοξενούνται έως ότου να επανενταχθούν στην κοινωνία . Το κτήριο προσπαθεί με την αρχιτεκτονική του αλλά και με τις δραστηριότητες του να προστατεύσει και ταυτόχρονα να αναδείξει τις ιδιαιτερότητες των κατοίκων. Κάθε κάτοικος έχει μια ιστορία , μία μοναδική ιστορία η οποία θα προστατευτεί με την κατάλληλη ακεραιότητα και προσοχή . Η έρευνα εστίασε στη χρήση διαφορετικών κουφωμάτων τα οποία έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν , άρα ουσιαστικά θα γίνει επαναχρησιμοποίηση αυτών στο κτήριο. Τα ανοίγματα αυτά στο εξωτερικό περίβλημα θα είναι σε σχετικά μικρό μέγεθος ,ενώ όσο κανείς κατευθύνεται προς το εσωτερικό θα διακρίνει ανοίγματα μεσαίου μεγέθους , τα οποία θα επιτρέπουν την οπτική επικοινωνία μεταξύ των χώρων και ταυτόχρονα την δίοδο του φωτός ανάμεσα στους στενούς διαδρόμους που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό την διατήρηση της ιδιωτικότητας του κτηρίου . Η επικοινωνία αυτή που δημιουργείται με τα ανοίγματα καθώς και η δομή των διαδρομών και της κίνησης αποσκοπούν στην ομαλή κοινωνικοποίηση αλλά και στην έννοια της συλλογικής κατοίκησης . Προχωρώντας κανείς προς τα όρια του οικοδομήματος θα διακρίνει τα μεγάλα ανοίγματα τα οποία αποκαλύπτουν την εσωτερική αυλή όπου αποτελεί κοινό πέρασμα για τους κατοίκους και τους εργαζόμενους και κατά συνέπεια στρέφει την τάση του κτηρίου προς τα μέσα.
Commentaires