Η κεντρική ιδέα του κτηρίου μου ήταν η αποκόλληση του βασικού όγκου από την μεσοτοιχία, δημιουργώντας ένα ενδιάμεσο πέρασμα. Τμήμα του χώρου αυτού περικλείεται από φυτά που σχηματίζουν μια όαση από τον χαμό της πόλης. Σε σύνδεση με το κεντρίκο δημόσιο πρόγραμμα, το βιβλιοπωλείο, η όαση λειτουργεί ως προέκταση του αναγνωστηρίου και του χώρου διαλέξεων που στεγάζονται στο ισόγειο και προβάλλουν το βιβλιοπωλείο στην πόλη ενεργά.
Στην καρδιά του κτηρίου βρίσκεται το κλιμακωστάσιο που οδηγεί στους υπόλοιπους ορόφους. Ο πρώτος όροφος καταλαμβάνεται από το βιβλιοπωλείο, ενώ ο δεύτερος λειτουργεί ως ημιυπαίθριο καφέ.
Αυτό το άνοιγμα στην όψη του κτηρίου μπορεί να χαρακτηριστεί και ως ένας νοητός διαχωρισμός ιδιωτικού και δημόσιου χώρου, αφού από εκεί και πέρα εκτείνονται οι όροφοι των διαμερισμάτων.
Σε δε μια προσπάθεια συνδιαλλαγής με την πόλη, η πίσω μεριά από την μακρόστενη όψη του κτηρίου σπάει και αναδιαμορφώνεται σκαλωτά με απότελεσμα να έχουμε 2 βασικούς τύπους διαμερισμάτων.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω πως και το ίδιο το κτήριο ακολουθεί την ιδέα της όασης και του Βιβλιοπωλείου. Σχεδόν όλα τα ανοίγματα του κτηρίου βρίσκονται στην όψη του κτηρίου προς το αίθριο χώρο. Παράλληλα, σε όλους τους υπόλοιπους χώρους εκτός του βιβλιοπωλείου, χρησιμοποιούνται βιβλιοθήκες και ραφιέρες για διαχωριστικά και διακοσμητικά χώρων, ενώ ανεβαίνοντας στα διαμερίσματα , στο σημείου του κλιμακοστασίου οι ένοικοι και οι επισκέπτες μπορούν να δούν ο ένας τα βιβλία του άλλου από το παράθυρο που υπάρχει μπροστά από τη βιβλιοθήκη τους.
Comments