Βρισκόμαστε στην κεντρική πλατεία της πόλης και η έλλειψη ιστορικότητας είναι γεγονός. Άχαροι τσιμεντένιοι όγκοι κατακλύζουν την πλατεία. Γιατί όμως υπάρχει αυτό το χάσμα; Άραγε δε θα μπορούσε να υπάρχει μια ομαλή εξέλιξη; Η αποκωδικοποίηση του παρελθόντος (νεοκλασικά κτήρια) και η μεταφορά στο σήμερα αποτέλεσε τη βασική ιδέα με αφορμή ένα τριώροφο κτήριο που προϋπήρχε σε αυτό το οικόπεδο. Ένα κέλυφος του παρελθόντος δημιουργείται λοιπόν για να περικλείσει το σήμερα. Τα υλικά του είναι το μάρμαρο και το τσιμέντο.
Επιπλέον παράγοντας στη δημιουργία της πολυκατοικίας αυτής υπήρξε ο ακάλυπτος χώρος. Η πρόθεση όλοι να έχουν την ίδια θέα δημιούργησε τους «δύο πύργους». Από τη μεριά της Βούρβαχης είναι ο πύργος κατοίκησης, ενώ από τη μεριά της πλατείας ο κοινόχρηστος πύργος του προγράμματος. Η κυκλοφορία μεταξύ των πύργων γίνεται παράλληλα με το πεζοδρόμιο της στοάς. Ο ακάλυπτος χώρος είναι διαμορφωμένος με τετράγωνα και παραλληλόγραμμα που καλύπτουν το γρασίδι και ανάλογα το ύψος τους έχουν διαφορετικές χρήσεις. Ο κάθε πύργος έχει τη δικά του κατακόρυφη κυκλοφορία ενώ ο κάθε όροφος διαφοροποιείται.
Το πρόγραμμα αφορά την Πάτρα και τη
ν ιστορία της και ακολουθεί τη βασική ιδέα αφού είναι αφιερωμένο στη γλυπτική και τα μωσαϊκά του σήμερα. Οι όροφοι του κοινόχρηστου πύργου με σειρά φιλοξενούν χώρο έκθεσης της ιστορίας της γλυπτικής και των μωσαϊκών στην Πάτρα, μαγαζί που πουλάει τα κατάλληλα υλικά, εργαστήριο μικρών αντικειμένων, εργαστήριο μεγάλων αντικειμένων και χώρος έκθεσης. Στο ισόγειο του πύργου κατοίκησης υπάρχει καφέ-εστιατόριο με είσοδο από τον ακάλυπτο. Ξεχωριστή είναι η είσοδος για τον υπόλοιπο πύργο στον οποίο τμήμα του ισογείου και
πρώτος όροφος φιλοξενούν γραφεία, ενώ τα υπόλοιπα είναι διαμερίσματα.
Opmerkingen