ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

Στην πρώτη άσκηση δημιούργησα μία γκαλερί έργων τέχνης. Η μορφή της προέκυψε απο την επανάληψη της δομικής μου μονάδας. Λόγω της τοποθέτησης στον χώρο, με μια σχέση κενού- πλήρους, δημιουργούνται στο ισόγειο διττοί χώροι, που όντας μεν εξωτερικοί, λόγω του στεγάστρου αποκτούν εσωστρέφεια. Στην δεύτερη άσκηση ανέλυσα την villa ozenfant , του Le Corbusier, στην οποία κίνησαν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον μου, τα τεράστια παράθυρα, που προσφέρουν φωτεινούς χώρους. Έπειτα απο την επισκεψή μου στο οικόπεδο αυτο που μου αποτυπώθηκε, ήταν η διαφορετική θέα που μπορεί να έχει ένας παρατηρητής ανάλογα με το σημείο στο οποίο στέκεται. Έτσι, σε συνδυασμό με αυτή την παρατήρηση, την ένταξη της πρώτης άσκησης, αλλα και την ανάγκη για μεγαλα ανοίγματα προέκυψε η μορφή του θέματος εξαμήνου. Το κτίριο δημιουργεί μια νοητή καμπύλη η οποία προσφέρει πανοραμική θέα, απο το παλαιό νοσοκομείο μέχρι και τη θάλασσα. Παράλληλα, το έδαφος ακολουθεί τη μορφή που επιτάσσει η βάση του κτιρίου. Έντονη επίσης είναι η προσπάθεια για υψομετρική διαφορα μεταξύ των μονάδων, έτσι ώστε να έιναι μορφολογικά διακριτή η ανξαρτησία της κάθς μιας. Φαίνεται πως η μια μονάδα προεξέχει, και αυτο έχει ως στόχο να γίνει αντιληπτή η κεντρική είσοδος. Πέρα απο την κεντρική είσοδο, στο ισόγειο τοποθετείται το parking, η κουζίνα , το λουτρο , και το καθιστικο, και όλα μεταξύ τους έχουν υψομετρική διαφορά 0.60 m. Στον όροφο τοποθετούνται τα δυο υπνοδωματια, με w.c το καθένα, και τα δυο ξεχωριστά γραφεία, που επιτυγχάνουν μεν την συνεργασία τών δύο συγγραφέων, αλλά καλύπτουν και την ανάγκη για ιδιωτικότητα. Η κίνηση στο ισόγειο γίνεται απο έναν εξωτερικό γυάλινο διάδρομο , ενώ στον όροφο απο ανοίγματα στους τοίχους.