Ξεκινώντας από την πρώτη άσκηση του εξαμήνου, τρία στοιχεία ήταν αυτά που στηρίζουν την ιδέα σχεδιασμού των δύο χώρων κατοίκησης: Το πρώτο είναι να υπάρχει μία ροή σε όλη την έκταση της δομής, και να δημιουργείται με τρόπο οργανικό ο εξωστρεφής χώρος από τον εσωστρεφή. Δεύτερο στοιχείο είναι ο σκελετός της κατασκευής να θυμίζει αυτόν μίας γιούρτας, ένα είδος κυκλικής σκηνής με μία χαρακτηριστική οπή στην κορυφή της. Τέλος, η εργασία που θα παίρνει μέρος στο εσωστρεφές τμήμα του κτηρίου να είναι η αρτοποιία. Προέκυψε, έτσι, η δημιουργία ενός κυλινδρικού σκελετού, στεγασμένου με επαναλαμβανόμενα τοξωτά στοιχεία, τα οποία περιστρέφονται γύρω από μία οπή. Ένα τμήμα της στέγης έχει αφαιρεθεί, και από τα άκρα του τμήματος αυτού συνδέονται άμεσα η οπή και το έδαφος, χωρίς την παρέμβαση του σκελετού. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένας ανοιχτός χώρος, προορισμένος για προσωπική υγιεινή. Κατακόρυφες, και συγχρόνως συρόμενες δέσμες, γεμίζουν το κενό του κυλινδρικού σκελετού, και ξεχωρίζουν τον χώρο του φούρνου από τον χώρο προσωπικής υγιεινής. Η κατασκευή αυτή είναι ιδανική για δύο άτομα.
Η κατοικία της τρίτης άσκησης δεν αποτελεί παρά μία προσαρμογή της λογικής σχεδίασης της πρώτης άσκησης στο τραπέζιο σχήμα του οικοπέδου. Έχουν γίνει, βέβαια, μερικές ακόμα κινήσεις, που αφορούν στην υψομετρική διαφορά, το αστικό περιβάλλον, και το μέγεθος του οικοπέδου. Το αποτέλεσμα είναι μία μη καμπυλόμορφη κατασκευή, με μία πολυεπίπεδη στέγη, αποτελούμενη κυρίως από τριγωνικά σχήματα. Δημιουργείται ωστόσο μία ρομβοειδής οπή στο κέντρο, η οποία συνδέεται με έναν ανοιχτό χώρο, που φτάνει μέχρι την οδό Σωτηριάδου. Σε αντίθεση με την πρώτη άσκηση, ο ανοιχτός χώρος προορίζεται για εργασία (πάλι την αρτοποιία). Δύσκολα ωστόσο χαρακτηρίζεται εξωστρεφής ο χώρος αυτός, εφόσον τον αγκαλιάζει το στεγασμένο τμήμα της κατασκευής, και τείνει να "κρύβεται" προς το κέντρο του οικοπέδου.
Όσον αφορά την δεύτερη άσκηση, η κατοικία 22 Parkside ή Rogers House, σχεδιασμένη από τους Richard και Su Rogers το 1967, συγκροτείται από δύο μικρού μεγέθους προκατασκευασμένα κτήρια, φτιαγμένα από ευτελή υλικά (π.χ. οι πλαϊνές πόρτες ανήκαν σε λεωφορεία), τα οποία ως δομικά στοιχεία έχουν μεταλλικά πλαίσια σχήματος "Π". Η ιδέα του Rogers ήταν πως, τα πλαίσια αυτά, τοποθετημένα το ένα μπροστά στο άλλο, και σε συνδυασμό με τα φθηνά αυτά υλικά, δίνουν τη δυνατότητα δημιουργίας πολλαπλών ορθογωνίων μορφών, με οπτική συνέχιση. Συγχρόνως, πίστευε πως η εύκολη και γρήγορη κατασκευή των κτηρίων αυτών θα έδινε το έναυσμα, ώστε στο μέλλον να ήταν κοινότυπη η συναρμολόγηση ενός κτηρίου με τη διαδικασία αυτή.
Comments