Η πρώτη σκέψη για το έσω-έξω ήταν ένας χώρος ανώγειος και ένας υπόγειος. Αυτή η επιθυμία οδήγησε σχεδόν αυτόματα σε μια σχέση πάνω-κάτω. Η ασχολία είναι η παρατήρηση και η καταγραφή/αποθήκευση της παρατήρησης που διαιρείται στους χώρους. Ο ανώγειος χώρος είναι κατασκευασμένος από γυαλί και σε αυτόν γίνεται η παρατήρηση. Ο υπόγειος χώρος είναι κατασκευασμένος από οπλισμένο σκυρόδεμα και εκεί συμβαίνει η καταγραφή, σε ένα γραφείο, και η αποθήκευση στη βιβλιοθήκη που αποτελεί προέκταση του ίδιου του χώρου. Στο υπόγειο υπάρχει και το λουτρό το οποίο διαφοροποιείται μορφολογικά (τμήμα κυλίνδρου) ώστε να υπονοείται η λειτουργική διαφοροποίηση. Επίσης ο χώρος του λουτρού έχει διαστάσεις μικρής πισίνας και έχει μετατοπιστεί προς τα κάτω για να βιώνει το άτομο την αλλαγή μέσω της καθόδου και για να υπηρετεί την ιδέα ότι εισέρχεται στο λουτρό/νερό. Μέσο σύνδεσης των δύο χώρων είναι το πάτωμα του υπογείου που αποτελεί πλατφόρμα όπου με τέσσερα υποστυλώματα επιτρέπεται η κατακόρυφη κίνηση μεταξύ των χώρων. Αυτό δημιουργεί μια μεταβλητότητα στη σχέση έσω-έξω και το έσω είναι έξω(ανώγειο, γυάλινο κουτί) ενώ το έξω είναι έσω(υπόγειο κουτί από οπλισμένο σκυρόδεμα). Ο μηχανισμός αυτός θα μπορούσε σε επίπεδο ιδέας να λειτουργεί με γρανάζια(τέσσερα, ένα σε κάθε γωνία) που συνδέονται ανά δύο και έχουν επαφή σε εσοχές(αρνητικό γραναζιού) στα υποστυλώματα και με κινητήρια δύναμη κάποιου είδους μοτέρ σαν να σκαρφαλώνει στα υποστυλώματα, αυτό μάλλον όμως απαιτεί αρκετή ενέργεια/δύναμη ώστε να σηκώσει το πάτωμα και χρειάζεται κάποιο μηχανισμό ασφαλείας. Ένας πιο απλός τρόπος θα ήταν ένα υδραυλικό έμβολο τοποθετημένο στο κέντρο της πλατφόρμας και βυθισμένο στο έδαφος, ή κάτι σαν ανελκυστήρας με τροχαλίες και αντίβαρο. Ο μηχανισμός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μηχανή παραγωγής ιδεών/σκέψεων ή έμπνευσης. Ο χρήστης όταν βρίσκεται στο ανώγειο, έρχεται σε επαφή με το έξω και προκαλούνται ερεθίσματα μέσω της παρατήρησης, αυτό παράγει σε πρώτο επίπεδο αντιδράσεις που μετατρέπονται σε δηλώσεις, σε ιδέες και τελικά σκέψεις με περαιτέρω εγκεφαλική επεξεργασία. Έπειτα όταν πλέον βρίσκεται στο υπόγειο σε ένα χώρο απομόνωσης (από ερεθίσματα) μπορεί να αναθεωρήσει τις σκέψεις που παρήγαγε και να σκεφτεί τι σκέφτηκε μέσω της συνείδησης (σκέψη της σκέψης ή και περισσότερο [σκέψη της σκέψης της σκέψης κτλ]). Αυτές οι σκέψεις των σκέψεων θα αποθηκευτούν ως σημειώσεις/έργο ώστε να ζήσουν στο χρόνο, ιδανικά θα μπορούσε να παραχθεί μια άχρονη σκέψη(σκέψης). Σχετικά με την αναφορά, η ιδέα αυτή εμφανίζει ομοιότητες με την κατοικία στο Bordeaux. Η κατοικία αποτελείται από τρεις χώρους όπου ο καθένας έχει διαφορετική λειτουργία. Οι χώροι συνδέονται μέσω μιας πλατφόρμας που κινείται κατακόρυφα καθ’ ύψος της κατοικίας και μέσω δύο κλιμάκων. Υπάρχει μια οπτική διαβάθμιση δηλαδή το ισόγειο εμφανίζει την μεγαλύτερη εξωστρέφεια και οπτική επικοινωνία με το έξω καθώς αποτελεί ένα γυάλινο κουτί, ο πρώτος όροφος εμφανίζει εσωστρέφεια μέσω των οπών που περιορίζουν την οπτική επικοινωνία και ο υπόσκαφος χώρος βρίσκεται στο ενδιάμεσο. Σχετικά με την κατοικία διατηρούνται στοιχεία από το έσω-έξω και από την αναφορά. Συγκεκριμένα η σχέση πάνω-κάτω που είναι κοινή, η μορφολογική διαφοροποίηση λόγω της λειτουργίας από το έσω-έξω και η οπτική διαβάθμιση από την αναφορά. Η ασχολία διατηρείται και συγκεκριμενοποιείται η παρατήρηση μετατρέπεται σε παρατήρηση των άστρων, η καταγραφή παραμένει ίδια. Οι κάτοικοι, ένα ζευγάρι, «μοιράζονται» την εργασία και ένας παρατηρεί ενώ ο άλλος καταγράφει/αποθηκεύει ώστε να τονίζεται η έννοια της συμπληρωματικότητας. Η κατοικία αποτελείται εννοιολογικά από τρεις βασικούς χώρους, τον χώρο κατοίκησης, τον χώρο εργασίας και τον χώρο σύνδεσης. Επειδή ο χώρος εργασίας αποτελείται από δύο χώρους πρακτικά υπάρχουν τέσσερις χώροι, ο χώρος παρατήρησης των άστρων, ο χώρος κατοίκησης, ο χώρος καταγραφής-αποθήκευσης και ο χώρος σύνδεσης αυτών. Η κατοικία μορφολογικά είναι η τομή δύο στερεών, ενός κυλίνδρου και ενός τραπεζίου. Το τραπέζιο που βρίσκεται ανάμεσα από τον χώρο εργασίας αποτελεί τον χώρο κατοίκησης, τα δύο τμήματα κυλίνδρου το ένα πάνω από την κατοικία και το άλλο στο υπόγειο είναι ο χώρος εργασίας. Η σύνδεση των χώρων συμβαίνει μέσω μιας κυλινδρικής κλίμακας που διατρυπά όλους τους χώρους και είναι ο μικρός κύλινδρος κατασκευασμένος από μέταλλο (το κυλινδρικό περίβλημα όχι και η ίδια η κλίμακα), που εμπεριέχει ένα μικρότερο κοίλο κύλινδρο για λόγους ευστάθειας και μείωσης φόβου. Ο δεύτερος μεγαλύτερος κύλινδρος κατασκευασμένος από μέταλλο, που βρίσκεται στο ισόγειο και δεν διατρυπά τους χώρους εντάχθηκε από την ανάγκη για οπτική συνέχεια και ευστάθεια. Αποτελεί ένα προθάλαμο για την είσοδο στην κατοικία επιβάλει την κυκλική κυκλοφορία και στο οικόπεδο και λειτουργικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως αποθήκη, καθιστικό, χώρο ύπνου (υψωμένα στρώματα). Η κυλινδρική κλίμακα αφού διατρυπά τους χώρους παράγει την ανάγκη για μια κυκλική κυκλοφορία και ουσιαστικά κατοίκηση. Ο χώρος κατοίκησης εσωτερικά διαιρείται σε 2 χώρους, έναν εσωστρεφή και έναν εξωστρεφή. Στον εσωστρεφή υπάρχουν το υπνοδωμάτιο, ο ξενώνας και το αποχωρητήριο. Στον εξωστρεφή υπάρχει ένα καθιστικό και ένας χώρος όπου μαγειρεύονται τροφές. Συνολικά υπάρχουν 4 δωμάτια. Αυτό επιτυγχάνεται από 4 κάθετα τοιχεία και 4 συρόμενες θύρες όπου δημιουργούν έναν νοητό κυκλικό διάδρομο. Εσωτερικά υπάρχει μια κεντρικότητα μέσω του διαδρόμου ενώ τα δωμάτια απομακρύνονται ακτινικά. Οι συρόμενες θύρες παράγουν μεταβλητότητα στην εσωτερική διαρρύθμιση. Η δομή του χώρου κατοίκησης είναι ένας κάνναβος από οπλισμένο σκυρόδεμα. Ο κάνναβος μειώνει το βάρος και δημιουργεί μια διαίρεση στις όψεις, αυτό επιτρέπει να δημιουργηθούν οπές και να σχηματιστούν παράθυρα δίχως να είναι εμφανές το που βρίσκονται. Η διαίρεση, pixel-οποίηση των όψεων επιτρέπει τον έλεγχο της οπτικής του κατοίκου και όπου κρίνεται απαραίτητο με γνώμονα την εσωτερική διαρρύθμιση, αν στέκεται κάποιος, αν είναι καθισμένος, αν είναι ξαπλωμένος θα υπάρχουν οπές. Στο χώρο καταγραφής/αποθήκευσης που είναι κατασκευασμένος από οπλισμένο σκυρόδεμα υπάρχει μια βιβλιοθήκη ως προέκταση χώρου(έσω-έξω) και ένα κυλινδρικό γραφείο με ένα κάθισμα. Στο χώρο παρατήρησης που είναι κατασκευασμένος από μέταλλο, υπάρχει ένα κυλινδρικό γραφείο με ένα κάθισμα και το τηλεσκόπιο για να συμβεί η παρατήρηση. Το ορθοκανονικό άνοιγμα είναι μεταβλητό(κλείνει-ανοίγει) ενώ το κυκλικό άνοιγμα στην οροφή είναι μόνιμα ανοιχτό. Αυτό επιτυγχάνει αρχικά μια εννοιολογική σύνδεση κενού και πρακτικά την επικοινωνία φωτός και αέρα μέσω ανοιγμάτων που βρίσκονται στους κυλίνδρους της κλίμακας μεταξύ όλων των χώρων. Το οικόπεδο μέσω του μεγάλου κυλίνδρου προθαλάμου διαιρείται στα δύο όπως και η κατοικία και τονίζεται η κυκλική κυκλοφορία. Στο ακάλυπτο τμήμα βρίσκεται ο χώρος στάθμευσης και το υπόλοιπο αποτελεί ένα ελεύθερο κήπο που δεν διατηρείται και ο οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση.
Νικόλας-Ζήσης Κίτσιος 1089680.
Comments