Στα πλαίσια της εργασίας [έσω-έξω] επέλεξα να ασχοληθώ με την αντίθεση και σύνδεση του φυσικού φωτός ενός εξωτερικού χώρου με το σκοτάδι που προκαλείται σε έναν σκοτεινό θάλαμο ενός φωτογράφου. Με τη χρήση των υαλότουβλων και των γυάλινων επιφανειών της οροφής και των τοίχων επιτυγχάνεται ο απαραίτητος φωτισμός για ένα studio φωτογραφίας.
Το Maison de Verre (Παρίσι,1928-1932) επιμελήθηκε ο αρχιτεκτονας Pierre Chareau. Ο δρ. Dalsace προόριζε το Maison de Verre για ταυτόχρονα κατοικία του και ιατρείο καθώς ακόμη φιλοξενούσε συχνά στο μεγάλο σαλόνι διανοούμενους και καλλιτέχνες της εποχής.Το Μaison de Verre έχει ως κεντρική ιδέα τον συνδυασμό κατοικίας και εργασίας και χαρακτηρίζεται απο ποικιλία πρωτότυπων για την εποχή στοιχείων. Τα υαλότουβλα που καλύπτουν την μπροστινή και πίσω όψη του κτηρίου καθώς και τα διάφορα κινητά στοιχεία του εσωτερικού του το καθιστούν μοναδικό για την εποχή και παράλληλα, έθεσε τη βάση για παρόμοια έργα μελλοντικά. Η σημασία του Maison de Verre για την μοντέρνα αρχιτεκτονική είναι μεγάλη και οι επιρροές του σε αυτήν φαίνονται μέχρι σήμερα.
Συνδυάζοντας την εναλλαγή φωτός και σκοταδιού και την μορφή του Maison de Verre εξέτασα για την πρότασή μου, όσον αφορά το οικόπεδο, μια δομή αποτελούμενη από δύο στοιχεία. Αυτά τα στοιχεία αντιπροσωπεύουν τις λειτουργίες διημέρευσης και τις λειτουργίες εργασίας. Ταυτόχρονα, το κάθε στοιχείο χαρακτηρίζεται από αντίστοιχο φωτισμό που εξυπηρετεί τις λειτουργίες του. Στη βορειοανατολική πλευρά η οποία καλύπτεται από υαλότουβλα μπαίνει πλούσιο φως ενώ η νοτιοδυτική, όπου βρίσκεται και η εσωτερική εσωστρεφής αυλή και ο σκοτεινός θάλαμος σκιάζεται σε μεγάλο βαθμό απο τα γύρω κτήρια.
Comments